Κυριακή 28 Ιανουαρίου 2007

ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΝΑ ΓΙΝΩ ΜΙΑ ΠΑΛΙΟΚΑΤΙΝΑ

Ρε, ώρες ώρες, αναρωτιέμαι σε τι πλουμιστό κήπο έχω πέσει, με τόσες αγάπες μεταξύ των μπλόγκερς . Πω πω πω, μέλι στάζουνε οι σελίδες. Όχι τόσο απ΄τα διαδικτυακά κι όχι μόνο ζευγάρια, χαλάλι τους αυτωνών, αλλά απ΄τις αβρότητες . Μπας κι εγώ ζω σ' άλλον κόσμο ?
Άλλες φορές πάλι λέω "ε, ρε λώλα μου, τι ζούγκλα είν' αυτή? Παραμονεύει να φάει ο ένας τον άλλο. Απα πα πα."
Αυτά όμως είναι, όπως οι σχέσεις μας έξω απ΄το κουτί που λέγεται οθόνη και το κόλλημα που λέγεται μπλόγκινγκ. Τα καλούδια της επιοινωνίας με λίγα λόγια.
Αλλά δε με νοιάζουν ούτε οι αγάπες ούτε οι πόλεμοι, αυτοί είναι στο πρόγραμμα. Εκείνο που μου τη δίνει είναι οι πουστιές. Όχι, δεν έχω τίποτα με τους γκέι, άνθρωποι είναι σαν κι εμάς. Μιλάω για τις πράξεις των ανθρώπων που στη φέρνουν εκεί που "περί άλλων τύρβαζες" για το άτομό τους, που λένε και οι μορφωμένοι , τρομάρα τους.
Όταν την άλλη την κόβεις για κυρία και σου βγαίνει μια κανονική κατίναααα, που την ψώνισε, την είδε σούπερ γκομενάρα και επειδή ξέρει και πέντε δράμια παραπάνω μόρφωση το παίζει "χάι κλας". Ίσα μωρή πετούγιαααααα! Μάθε πρώτα τον π(ρ)ούστη και μετά να μας την πεις!
Πρώτα ζητιανεύει το σχόλιο των άλλων, μετά κοτσάρει ό,τι τσιτάτο βρει και το παίζει ευαίσθητη. Έπειτα πετά σπόντες για την υποκρισία στα μπλογκς και πως κανείς δε λέει την αλήθεια.
Γιατί κυράτσα μου, είσαι έτοιμη να τη δεχτείς; Πριτς! Εμένα μουλες; Μόνο να σου λεν πως έχεις δίκιο, να σε λιβανίζουνε. Μόλις σου απαντάνε διαφορετικά απ΄ό,τι θες, τους κάνεις και μένουνε μαλάκες, με το στόμα ανοιχτό.
Εγώ έχω αλλεργία στο λιβάνι και τους λιβανωτούς. Άντε γειαααααααα, λοιπον (με τη νωστή έννοια του όρου, που λέει κι ο Τάκης ο χρυσόστομος) ν' ασπρίσεις. Κότααααααα !Ξεπαρεού λέωωω...

Πέμπτη 18 Ιανουαρίου 2007

κουάξ!

Μια φορα κι εναν καιρο ηταν ενα βατραχακι,θηλυκο.Ζουσε σε ενα βαλτο,οπως ολα τα βατραχακια αλλωστε,αραχτη στο νουφαρο της κυνηγωντας μυγουλες,παιζοντας με τα αλλα βατραχακια.Που και που γλυστρουσε απο το νουφαρο κι επεφτε στο βουρκο κατρακυλωντας ως τον πατο.Κούτσα-κούτσα ομως ξανανεβαινε στην επιφανεια για να ξαναβρει το νουφαρο της και τις ζεστες αχτινες του ηλιου.
Εδω να προσθεσω οτι η βατραχινα μας,στα νιατα της,ειχε μεγαλη επιτυχια με τους πριγκηπες,μονο που τους εβρισκε λιγο...ρηχους.Εκτος απο τα φιλιά,δεν ειχαν τιποτα κοινο..κι οσο και να το κανεις ειναι δυσκολο να μοιραστεις ενα νουφαρο που γλιστραει και οδηγει κατευθειαν στη λασπη με εναν πριγκηπα.
Ειπε λοιπον να ασχοληθει με τους ομοιους της με τους οποιους ειχε και κοινα ενδιαφεροντα(δεν μπορεις να συζητησεις με εναν πριγκηπα για το ποιος ειναι ο καλυτερος τροπος για να κυνηγας μυγουλες,σωστα;)
Καποια στιγμη αρχισαν οι επισκεψεις απο βατραχακια γενους αρσενικου.Βατραχακια που ελεγαν οτι ψαχνουν να βρουν ενα βατραχακι θηλυκο με το δικο της χαρακτηρα.
Ομως....κανενα απο αυτα τα αρσενικα βατραχακια δεν εμεινε να μοιραστει το νουφαρο μαζι της.Καποιοι γνωριζοντας τη,συνειδητοποιουσαν οτι ειναι απλα ενα βατραχακι,κοινο,συνηθισμενο,χωρις χάρες και ταλεντα...οι υπολοιποι προτιμουσαν την πριγκιπισσα φιλη της βατραχινας μας.Γιατι ξεχασα να σας πω οτι η βατραχινα μας,παντα συνοδευοταν απο μια πριγκιπισσα.Ομορφη,με τσαγανο,τσαούσα,ψηλη,λεπτη,κομψη,καλοντυμενη,ποιημα σωστο...φυσικο ηταν να θαμπωνονται τα αρσενικα βατραχακια απο την τοση λαμψη,ακομα κι οταν η πριγκιπισσα αποσυροταν διακριτικα γιατι δεν ειχε ορεξη για κανενα αρσενικο κανενος ειδους ή γιατι τιμουσε τη φιλία(υπαρχουν και τετοιες πριγκιπισσες,ξερετε)της με τη βατραχινα και σιχαινοταν το παιχνιδι του ανταγωνισμου.
Κι αρχιζω τωρα εγω,ο κακος αφηγητης,τις ερωτησεις...
Γιατι βρε βατραχακι;(αρσενικο,το διευκρινιζω..)Τι σου εφταιγε η βατραχινα μας;
Ξερεις τι ωραια περναγε πριν ζητησεις να τη γνωρισεις;(σκατα περναγε αλλα ειχε-τουλαχιστον-την ησυχια της)
Ακομα να μαθεις οτι αυτα τα πραγματα ειναι 50-50;Ή βατραχος ή πριγκηπας,δεν υπαρχει μεση λυση,η βιοτεχνολογια δεν εχει προχωρησει τοσο πολυ.Κι αν σου κατσει βατραχι,γιατι δεν ψαχνεις να δεις μηπως μεσα κατοικει πριγκιπισσα;Κι αφου αυτη γνωριζει οτι κι ΕΣΥ εισαι ενας βατραχος και τιποτα παραπανω και δεν κολλαει εκει αλλα σου ανοιγει καρδια,αγκαλια,νουφαρο κι ολα τα υπολοιπα εσυ γιατι κολλας στη βατραχενια μουρη της;
Κι αντε να κατανοησω οτι στη ζωη πρεπει κανεις να εχει υψηλους στοχους και γι'αυτο κυνηγας πριγκιπισσες κι οτι εχεις ολα τα κοτσια που απαιτουνται για να κανεις τα τεραστια αλματα που χρειαζονται για να την φτασεις την πριγκιπισσα σου...πρεπει να το κανεις πατωντας πανω στο κεφαλι της βατραχινας μας;
Μην υποσχεσαι βατραχακι μου αρσενικο,πραγματα που δεν θα τηρησεις ποτέ γιατι καρδια εχουν και τα βατραχια και πονανε κι αυτα παρολη την ασχημια τους.Εδω ειναι κι η διαφορά αναμεσα στις πριγκιπισσες και στις βατραχινες...οι πριγκιπισσες θα σε ΑΝΑΓΚΑΣΟΥΝ να κανεις πραγματικοτητα οσα υποσχεθηκες,οι βατραχινες θα σου συγχωρεσουν οτι ξεχνας ευκολα...
Αααα!Και λιγοι καλοι τροποι δεν βλαπτουν...τουλαχιστον ο πριγκηπας το φιλησε το βατραχακι πριν το φτυσει.Οχι οπως ο βατραχος που εστειλε sms στην κολλητη πριγκιπισσα ενω ειχε πει στη βατραχινα μας το προηγουμενο βραδυ οτι δεν γινεται να βρεθουν αν και το ηθελε πολυ.
Γιατι,στο κατω κατω,δεν σου ζητησε τιποτα,εσυ της ειπες οτι ειναι μοναδικη,σπανια και παντα ηθελες να βρεθεις με ενα τετοιο πλασμα.Εκεινη απεφευγε επιμελως τους μπελαδες γιατι ειχε ηδη αρκετους.

Y.Γ:Ολο αυτο μου θυμισε τα συνθηματα της Οριτζιναλ για τον Μπαγεβιτς,τα οποια αποτασσω μετα βδελυγμιας,χαχαχαχα!
Αφιερωμενο εξαιρετικα στη Βουλα και στη Νατασσα(με δυο σιγμα,ενταξει Νατασσουλι;)που μου εδωσαν την εμπνευση για το εν λογω παραμυθι.

Πέμπτη 11 Ιανουαρίου 2007

Τρικυμια εν κρανιω...



Τα νευρα μου τσαταλια,οι ορμονες χτυπανε κοκκινο,νιωθω κατι να φουντωνει και...ακουγεται το καταλληλο τραγουδι.
Καλημερα Ελλαδα - Goin'Through
οπου θα συμφωνησω με τον κατωθι στιχο"Κυριε υπουργε,ΓΑΜΩ ΤΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ ΣΑΣ"
Και δεν με πειραζει καθολου το χρωμα της ταμπελας σας,ουτε το πολιτικο σας μανιφεστο.Ολοι ιδιοι ειστε ετσι κι αλλιως ή οπως λεει και η μαμακα μου"ολα τα γουρουνια εχουν την ιδια μουρη".
Αυτο που με ενοχλει ειναι η ΒΛΑΚΕΙΑ της συγκεκριμενης κυβερνησης η οποια ξεπερνα τις προηγουμενες μη σου πω και τις επομενες.
Πού πας παιδι μου Καραμητρο να κατεβασεις νομοσχεδιο παραμονες εξεταστικης;
Δεν ηξερες,δεν ρωταγες;Κι αφου θα το περασεις το γαμημενο γιατι ετσι σου καυλωσε γιατι βρε ηλιθία δεν το περνας γιορτες,αργιες ή οποτε να'ναι εκτος απο παραμονη εξεταστικης;Γιατι πρεπει να πληρωσω παλι εγω το μαρμαρο που εφτασα σαραντα χρονων για να ξεπληρωσω τις μαλακιες τις δικες σου και οοοολων των προηγουμενων;Πρεπει να φτασω ογδοντα για να παρω το κωλοπτυχιο να το δειχνω μετα στον Αγιο Πετρο;
Μπορει να μην ειμαι πλεον 16αρα αλλα ΣΑΣ ΓΑΜΩ ΤΑ ΛΥΚΕΙΑ γιατι απο τοτε που ημουν 16 μεχρι τωρα δε φτιαξατε τιποτα και γκρεμισατε και τα υπολοιπα μετατρεποντας και τον τελευταιο καθηγητη σε θλιβερο δημοσιο υπαλληλο χωρις φλογα και παθος.
Και για αλλη μια φορα ακουγεται το καταλληλο τραγουδι...
ΠΟΣΟ ΑΚΟΜΑ - STAVENTO
"Να πα να γαμηθει η καθε εκδοχη που θελει να κοιμασαι χωρις καμια ενοχη"
Η μονη ενοχη που νιωθω ειναι οτι ειμαι υποχρεωμενη να σας παραδωσω τα παιδια που καποτε θα κανω για να τα μετατρεψετε σε αβουλα-κακοβουλα πλασματα.Αυτο ειναι το μονο που με αποτρεπει απο το σχεδιο που ονομαζεται διαιωνιση του ειδους.
Κι οπως ειπαμε....ΓΑΜΩ ΤΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ ΣΑΣ!

Κυριακή 7 Ιανουαρίου 2007

για να ξερετε τι σας περιμενει...

Καλως ορισατε αλλα να εχετε υποψην σας δυο-τρια πραγματακια,μη λετε οτι δεν σας ενημερωσε κανεις...
-εισερχεστε με δικη σας ευθυνη
-εδω γινεται της λωλης και της παλαβης στην κυριολεξια ομως
-καπνιστε οσο θελετε
-μη σκουπιζετε τα ποδια σας στην εισοδο
-καντε οση φασαρια θελετε
-η μουσικη στο τερμα να ξυπνησουν οι γειτονοι
-γελαστε με την ψυχη σας,κανει τους αλλους να ανησυχουν